JOANNA

Osoba o tym wdzięcznym imieniu jest z pewnością kobietą energiczną a do tego bardzo odważną. Zawsze piękna, chociaż nie należy do osób cnotliwych.

Zapewne wszyscy słyszeliśmy o słynnej Joannie d’Dark, zwanej też Dziewicą Orleańską. Jej sława jest ponadczasowa i nie ma drugiej takiej kobiety, która by jej dorównała.

Historia Joanny

Joanna prawdopodobnie urodziła się 06 stycznia 1412 roku w niewielkiej wiosce w Lotaryngii. Jej rodzice byli zbyt biedni, aby posłać dziewczynkę do szkoły, więc dzieciństwo spędziła w domu, pomagając im w obejściu. Nigdy też nie nauczyła się czytać i pisać, dlatego do końca życia pozostała analfabetką.

Dlaczego Joanna została świętą?

Jak sama twierdziła, pierwszego objawienia doznała jako 12–latka. Mając 13 lat, miewała już regularne wizje i ekstazy. Słyszała nadprzyrodzone głosy, które opowiadały jej o tragicznej sytuacji królestwa francuskiego. Głosy te twierdziły także, że została wybrana do spełnienia określonej misji. Cztery lata później, posłuszna rozkazom św. Michała Archanioła, św. Małgorzaty i św. Katarzyny, dziewczyna opuściła rodzinną wioskę i stanęła na czele narodu, by poprowadzić go ku zwycięstwu. A trzeba było działać szybko, gdyż w tamtym okresie Francja znajdowała się w nie lada tarapatach. Trwała wojna stuletnia, a ośmioletni król angielski, rościł sobie prawa do francuskiego tronu, dlatego okupował północną część Francji i cały czas posuwał się coraz dalej. Ówczesny król Francji – Karol VII, nie radził sobie z tą sytuacją i bezradnie patrzył, jak Anglicy odbierają mu królestwo. I wówczas, jak wszyscy twierdzili, Bóg zesłał mu Joannę.

Joanna – zwyciężczyni…

Kobieta przybyła do Chinon, aby zobaczyć się z królem i zaproponować pomoc. A że nikt nie wierzył Joannie w opowieść o misji od Boga, to chcąc z niej zakpić, zaprowadzono ją nie do Karola VII a do jednego z jego generałów. Jakież było zdumienie zebranych, kiedy dziewczyna bezbłędnie rozpoznała stojącego w rogu sali prawdziwego króla.

Wkrótce Joanna na czele kilkutysięcznego wojska pokonała Anglików oblegających Orlean. Wypędziła ich z doliny Loary i ukoronowała Karola VII w Reims. Nie wiadomo dlaczego, ale od tego momentu szczęście odwróciło się od Joanny. Wkrótce została ranna, zaczęła też przegrywać bitwy, a na koniec dostała się do angielskiej niewoli. Anglicy w odwecie za przegraną spalili ją na stosie jako heretyczkę 30 maja 1431 roku. Mimo iż kobieta pomogła Karolowi VII, to ten nie zrobił nic, aby jej pomóc.

Osobowość Joanny

Imienniczki tej niezwykłej kobiety są osobami energicznymi i niezależnymi. Lubią kierować ludźmi, szanują wartości moralne, więc idealnie sprawdzają się jako szefowe lub przywódczynie. Nieustannie wcielają w życie swoje pomysły. Jeśli nie są w stanie tego zrobić, zazwyczaj są nieszczęśliwe.

Znaczenie imienia Joanna

Joanna to żeńska forma hebrajskiego imienia Jan. Kobiety noszące to imię emanują wewnętrzną energią. Zazwyczaj inni tego nie widzą, ale one podświadomie wywierają na otoczenie dyskretny wpływ. Przebywając w towarzystwie pełnej werwy Joanny, po chwili zaczynasz zachowywać się podobnie, czyli zaczynasz wygłaszać stanowcze wypowiedzi, zajadle bronisz własnych poglądów i zaczynasz odczuwać silną potrzebę działania. Wniosek: Przebywając z Joanną, masz wrażenie, że możesz góry przenosić.

Wpływ numerologii na imię Joanna

Trudno przejść obojętnie obok Joanny. Może sprawia to silny wpływ Dwójki – liczby tego imienia. Jego tajemniczy magnetyzm nie jest zjawiskiem jednoznacznie dobrym. Nie od dzisiaj wiadomo, że tam, gdzie pasja, namiętność i wzmożona chęć działania, tam także zdarzają się nieporozumienia, kłótnie i zatargi. Mimo tych drobnych niedociągnięć ożenić się z Joanną to tak jakby Pana Boga złapać za nogi. Zawsze wesprze męża w potrzebie, wspaniale zadba też o rodzinę, gdyż potrafi zmotywować go działania. Uznaje i ceni tradycyjną rolę kobiety – żony i matki. Przy tym potrafi być pragmatyczna i zawsze uśmiechnięta.